وقتی کشوری قدرت به دست می‌آورد
همانند دریا می‌شود؛
همه جریان‌ها به سوی آن سرازیر می‌شود.
هر‌چه قدرت این کشور بیشتر شود،
بشتر نیازمند تواضع و فروتنی است.
فروتنی یعنی اعتماد به دائو
و از میان رفتن نیاز به دفاع از خود.
ملت بزرگ مانند مردی بزرگ است:
وقتی اشتباهی مرتکب می‌شود، متوجه آن می‌شود
و آن را می‌پذیرد.
با پذیرش اشتباه، آن را اصلاح می‌کند.
کسانی که نقص‌هایش را به او گوشزد می‌کنند،
آموزگار مشفق خویش می‌داند
و دشمنانش را سایه‌های خویش.
اگر حکومتی در دائو متمرکز شود،
ملت خود را تغذیه کند
و در امور دیگران دخالت نکند،
الگویی برای دیگر کشورها در سرتاسر دنیا خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا نظر بدهید و آزادانه انتقاد کنید.